2e Halve Finale 2025

De avond wordt ten zeerste niet geopend met een ode aan een fastfood dessert, maar je mag het denken. Go-Jo gaat voor de formule van verborgen schunnigheid in een lactose-vrij, maar vrolijk jasje. Hoewel van dat jasje ook steeds minder overblijft gedurende het optreden. Er kijken nog kinderen op dit tijdstip, dus zitten we daadwerkelijk in een blender en zingen vrolijk met deze ijsverkoper mee. Op een rommelmarkt heeft hij kennelijk de oude metamorfose-machine van Henny Huisman op de kop weten te tikken, een leuke vondst. Een muzikale kruising tussen de foute Eurodance artiest Günther en de artistiek vrijzinnige Indieband Reverend and the Makers. Maar dat is al veel te veel diepgang. Gewoon lekker meezingen en -klappen. 

Sweet Sweet, Yum Yum.

Voorspelling: Haalt de finale

Montenegro sloeg de afgelopen twee jaar over, maar keert nu weer terug. Daar is de EBU zo blij mee dat ze het land de ondankbare tweede startplaats hebben gegeven. En dat terwijl Dobrodosli de absoluut ultieme Balkan-ballad is die het Songfestival maakt tot wat het is. Zoveel drama en passie, in die geweldige Montegrijnse taal die niemand speekt. Bombastiek, uithalen en armgebaren, alles zit hierin. Dit verdient een finaleplek, maar zal die niet krijgen anno 2025. Een prachtig drama ontvouwt zich hier als thema voor een volgende Balkan-ballad.

Voorspelling: Haalt de finale niet

Ooit schoten de Sovjets een hond genaamd Laika de ruimte in om een rondje om de aarde te maken. Een historische wetenschappelijke mijlpaal, maar voor het dier geen veilige terugkeer. EMMY bezingt een alternatieve waarheid waarin Laika haar reis overleefde en eeuwig danst tussen de sterren. Aandoenlijk en naïef, in een Foute Uur Mix van de Vengaboys en Aqua. Vooral dat schriele meisjesstemmetje in combinatie met een groep 8 playbackshow dansje en outfit die eruit ziet alsof ie door moeder geknutseld is, maakt het ergens ook een beetje treurig dat dit meedoet op het grote mensen songfestival. En dat allemaal voor een lied over een dode Russische hond.

Voorspelling: Haalt de finale niet

Veel verwarrender dan dit wordt het vanavond niet. Hallucinante waternimfen prevelen constant hetzelfde versje dat 'ze' je niet kunnen ruïneren en dat een brug van eikenhout beter is dan eentje van koper. Iets met roestvrije materialen. Heeft wat weg van een Hornbach reclame die is afgeschoten, omdat zelfs daar men een grens heeft voor het absurde. Beter om met een grote boog om deze fontein met levende standbeelden heen te gaan, want dit is overduidelijk het soort feestje waar je als gewone sterveling na het innemen van toxische paddestoelen in een hypnose gebracht wordt waar je niet levend meer uit komt. 

Voorspelling: Haalt de finale niet

Alweer zo'n figuur klaar om een of ander strijdperk te betreden. Dinsdag zagen we er een aantal en vandaag gaat PARG voor dezelfde energie. Want daaraan geen gebrek. Hij draagt bovendien geen shirt, wat ook niet zo gek is als je drie minuten gaat sprinten op de loopband. Dat ziet er overigens een beetje mal uit. Survivor is de Kaukasische variant van het exact gemiddelde lied van de Imagine Dragons. Maar deze man is zo druk met rennen, dat ie vergeet het refrein te zingen. De kans bestaat ook dat ie dat helemaal niet kan. Want hij roept en rapt van alles, maar echte zang zullen we niet ervaren deze drie minuten. Wel een perfect lied voor een recap, zou het ondanks alles zomaar kunnen halen.

Voorspelling: Haalt de finale misschien

Opera gemixt met uptempo beats. Waar hebben we dat ook alweer eerder gehoord? Het is de reden dat we in Zwitserland zijn en de buren blijven dichtbij die formule. Van een rip-off is echter geen sprake, Wasted Love is op beide uiteinden nog iets artistieker dan Nemo vorig jaar. Intiem in het kleine, bombastisch in het grote, strak gezongen. Zelden wint eenzelfde type lied twee jaar achter elkaar, maar JJ is een serieuze uitdager voor de bokaal.

Voorspelling: Haalt de finale

De Britse, en beduidend kuisere, versie van Last Friday Night van Katy Perry. Maar dan gebracht door een drietal dat geforceerd heel nonchalant probeert over te komen. Lekker met de meiden, je kent het wel. Een muzikale blender van stijlen en tempowisselingen, vermoeiend. En net op het moment dat het geheel een beetje pas op de plaats maakt, gooien de dames er een girl punkband riedeltje in waardoor het vooral een hoop aandachttrekkerij wordt. Precies van die figuren waar je dus werkelijk totaal niet op zit te wachten als je een leuke partij organiseert. Ik denk zelfs dat ze dus helemaal niet op dat feestje waren dat ze bezingen, en alles bij elkaar verzonnen hebben voor hun vrienden. Alles voor de likes. 

Automatisch geplaatst voor de finale

"Mijn kleine sterogige

Leun zodat ik je kan kussen

Op jouw heilige tranen van het licht

Laat mijn gebarsten lippen weer rusten"

Het is geen Homerus, maar toch al snel een stuk ambitieuzer dan de meeste landen die veelal met een variant van "La la la la" komen. De Griekse taal leent zich sowieso uitstekend om een mystieke sfeer neer te zetten in een verlaten landschap. Klavdia levert een rustmomentje tussen alle hysterie om haar heen. Het brengt weinig nieuws, maar de LED wand wordt goed gebruikt. Genoeg voor de finale, maar zal daar weinig bereiken.

Voorspelling: Haalt de finale 

Het einde van de wereld lijkt nabij in Litouwen. Katarsis brengt zware emorock waarin weinig gelachen wordt. Die blauwe pakken en de expressieloze gezichten geven het gevoel dat we met een sekte van doen hebben, en het moment van de gifinname is slechts enkele minuten verwijderd. Deze fuifnummers eindigen met gezellig meezingen voor het hele gezin, de laatste minuut schreeuwen we met zijn allen 'Tavo'. Het goede nieuws is dat een groot deel van het stemmende Eurovisie publiek ook sterk zoekende naar zichzelf is en daarmee zomaar een lotsgenoot treft. Artistiek niet gek, maar qua muzikale toegankelijk wel heel erg niks. Niche, ik bedoel niche.

Voorspelling: Haalt de finale misschien

Malta heeft in het voortraject de slimste PR campagne gedraaid van allemaal. De oorspronlijke titel van dit lied was Serving Kant, waarbij de delegatie ten stelligste beweerde dat 'kant' het Maltese woord voor 'lied' is. Wij weten wel beter. De EBU ook en verbood het woord. Voor Miriana is dat geen probleem, ze gaat er geen seconde minder wulps van dansen en nu volgt na Serving gewoon een diepe kreun. Feitelijk is het lied er enkel vuiger van geworden. Doel bereikt, finale ook.

Voorspelling: Haalt de finale

Georgië is altijd een beetje het onbegrepen lid van de Eurovisie-familie. Je kan het land er zelden op betrappen dat ze een mainstream en toegankelijk popliedje sturen. Doorgaans worden er experimentele bands, duistere mannen of krijsende vrouwen gestuurd, ondersteund door lokaal wapengekletter en instrumentgetokkel. Freedom is niets van dat alles, maar wat het dan wel is blijft ook onduidelijk. Het lijkt nog het meest op dat wanhopige lied halverwege een musical. Een beetje vertellend en een beetje kermend. Wat die Pipo-broek en dansers met zwarte Valderrama-pruiken er dan weer mee van doen hebben, daarvoor moet je waarschijnlijk Georgisch zijn om dat te begrijpen.

Voorspelling: Haalt de finale niet

In the middle of the road is altijd plek voor een standaard Franstalig liedje. Volgens de bookmakers zou Louane Top 4 kunnen eindigen, maar dat lijkt wat ambitieus voor iets wat we allemaal al honderd keer gehoord hebben. Toch blijf je kijken, want je vraagt je op een gegeven moment wel af waar zij gisteren shoarma heeft gegeten en waarom het Franse productieteam bedacht dat een flinke gasexplosie ter hoogte van haar achterste een goed creatief idee was. En waarom valt er zo'n enorme lading zand uit het plafond, de as van moeder?

Automatisch geplaatst voor de finale

Vanaf de eerste tot de laatste seconde lijkt Hallucination op een voor Loreen geschreven hit waar ze geen heil in zag. En arme Sissal heeft het opgepakt en moet ermee naar het Songfestival. Ze heeft de stem niet, de uitstraling niet, de motoriek niet, het camerawerk niet en de choreograaf niet. Eigenlijk is dit het pijnlijke beeld van een land dat ooit aan de top stond en werkelijk geen flauw idee heeft hoe daar terug te keren. Zo in ieder geval niet.

Voorspelling: Haalt de finale niet

Ondanks het grote aantal dames in deze halve finale, is Adonis de grootste diva van de avond. Glitterwimpers, witte leren handschoenen, dito cape en geweldige poses bij de microfoon. Vergeet die uitstekende snor ook niet! Rockdrama vol overgave en lekker diepe stem, maar met flinke uithalen de andere kant op. Tsjechië vliegt volledig onder de radar, maar kan zomaar de verrassing van dit festival worden. 

Voorspelling: Haalt de finale

Barbie meets kostuumdrama. In 1965 won Luxemburg het Songfestival met Poupée de cire, Poupée de son. Zestig jaar later brengt Laura deze semi-moderne opvolger, waarin de pop een geëmancipeerde madame is geworden die zelf de regels bepaalt. Deze act heeft een hoog levend speelgoed gehalte, welkom voor thee in het Droomnhuis. Ook in de choreografie veel verwijzingen naar poppen en marionetten. Tikje schattig, tikje eng. De knipoog naar het klassieke Songfestivallied is echter genoeg om wat oudere fans, waar ik mezelf inmiddels toe reken, over de streep te trekken.

Voorspelling: Haalt de finale

Dat Israel naar het festival komen met teksten als "darkness will fade, but we will stay" is best brutaal. In heel Europa de televote proberen te kopen nog meer. En uiteraard, Yuval kan zingen als een nachtegaal en het is heel erg wat zij heeft meegemaakt op dat festival waar het misging in oktober 2023. Maar qua gevoel is het toch een beetje alsof Lord Voldemort een ballad brengt over hoe zwaar hij het allemaal heeft gehad in de strijd om Hogwarts. 

Voorspelling: Haalt de finale

Gave cello. Verder ongeïnspireerd lawaai alsof je in een kermisattractie in Helmond zit.

Automatisch geplaatst voor de finale

Het lijkt wel alsof alle landen uit het voormalige Joegoslavië dit jaar collectief hebben besloten om gedateerde ballads te brengen. Behalve dan die schizofrene Kroaat op dinsdag, maar ook dat liep niet goed af. Princ heeft nog de grootste kans om de finale te bereiken, maar zou dat vooral aan zijn plek in de line-up te danken hebben. Ruige hipster met een snik in de stem. Het klinkt heus niet gek, en de puppy blikken in de camera zijn allemaal op het juiste moment, maar het is niets nieuws onder de zon. Plastic drama uit de automatiek

Voorspelling: Haalt de finale misschien

Finland maakt er een sport van om hun artiesten te hullen in bizarre kledingstukken. Twee jaar geleden een man met een jas die alleen mouwen waren, en vorig jaar een man zonder broek. Erika had ook radicale mode ideeën, maar in combinatie met de titel van dit ondubbelzinnige lied had de EBU hier teveel moeite mee. De broek zonder billen moest in de kast blijven. Maar ook in dit dominatrixpakje windt ze er geen doekjes om, ze is hier om plezier te hebben en we hoeven ons niet af te vragen wie de lakens uitdeelt. Geen ontdeugende dubbele betekenis, dit moet de climax van de avond worden. 

Voorspelling: Haalt de finale